بارون نبار
خودم میبارم
منت نکن
برم پی کارم
قول بهت میدم
یادگاریشه اصن
طوری میبارم
سیلم جاریشه
ولی کشته نمیدم
خودم شهید دردم
از دست نامردایی ک دم زدن بدم
همون مردا بودن منو ب خاک نشوندن
با یه کوه عقده
به تباه کشوندن
توچی بارون؟ها؟
دردت از چیه؟
بالام مث پایین هرکی هرکیه
اینجا گرگ ک هیچ/برم وحشیه
تو ابراتو ببر اونوقت خودم میبارم
اونجا ابری هست بفکر ابر دیگه باشه؟
بخاطر جا و مکان
فاخشه باشه؟
قد علم نکنه رو سینه داداشش
راستی وقتی ک خورشید میتابه
شبا ستاره ها و اه و مهتابه
خدا در چه حاله
میگن گلشفیتش خوابه
کفر نیس
درد و دله
خدا ثوابه
پاک کنی اشکامو
خودت گواهه
دیه کم اوردم
ندارم لبخند
دارم چی میگم
انگار حالم خوش نی
مگه میشه خندید؟
تو عمق لجن
کریمی
رحیمی
پ منو دریاب
بیدارشو بشنو این همه فریاد
بارون نبر خودم میبارم
منت ندارم
ولم/بیکارم
اروم بارون/بارون اروم
ورس2:
این صدای فریادم گوشارو کر کرد
نمیبین دارم میمیرم از درد
چشامو نبستمو دهنو باز کنم
واقعیته میگمش با صدای بلند
من دیگه حالینمیشم
دلخوشی یاری نمیشم
عقده هام خالی نمیشن
نه این حرفا ساله
بیست و چهار ساعت
تویه دلم دلم انبار شدم
لابلاشم
خوشی هامم انکار شد
که جایه خون تویه رگم نیکوتینه
که جایه عشق صدها تیره تویه سینه
کاملا امروز من پرشده از کینه
قبلاهم گفتم که داستان همینه
هرروز تو فکر فردایه تکراری
هرشب اسیر دردای اجباری
و کو ترسیدم
پابند تقدیرم
با دو دست بستم بازم مینویسمو
میگم بارون نبار
خودم میبارم
منت نداره ولم بیکارم
بیزارم خستم از این حال زارم
بارون نبار خودم میبارم
چشام پر اشک یه دریایه خیسه
بارون نبار خودم میبارم
اروم بارون/بارون اروم